Uzun yıllar Birleşik Krallık ‘ta yaşayıp Türkiye ve Kıbrıs’a dönüş yapan toplum üyelerine aşağıdaki soruları sorduk.
Onların yanıtları farklı olsa da “her şeye rağmen kendilerini yabancılık hissetmedikleri ülkelerine dönmekten genelde memnun olduklarını” belirtseler de “ama” ile başlayan cümlelerinde memnun olmadıkları pek çok konuyu sıraladılar.
Görüş belirtenlerin çoğu, Türkiye’deki ulaşım, devlet dairelerindeki bürokrasi ve insan ilişkilerinde uyumsuzluk yaşadıkları belirtirken, en çok Londra’nın parkları ve geride bıraktığı dostlarını özledikleri görüşünde birleştiler…
Türkiye ya da KKTC’ye dönüş yapan toplum üyelerine sorularımız şöyleydi:
1. Geldiğiniz ülkeye dönmekten memnun musunuz?
2. Dönüş sonrasında uyumda en çok zorlandığınız konu neydi?
3. İngiltere’de en çok neleri özlüyorsunuz?
HİLAL UŞTUK (GAZETECİ): MEMNUNUM
1 – Türkiye’ye ve hatta İstanbul’a döndüğüm için çok memnunum. Çünkü Londra’da sahip olamadığım standartlara ve aileme ülkemde sahibim.
2 – 7-8 milyon kişinin yaşadığı Londra’dan sonra 15 milyonun yaşadığı İstanbul’da en zorlandığım durum toplu ulaşım oldu. Zira günün her saati hep yoğun.
3 – İngiltere’de Londra’yı ve orada bana aile olan dostlarımı özlüyorum. Çünkü hayatımın neredeyse üçte birini orada o insanlarla geçirdim.
İSMAİL IŞILSOY (SANATÇI): MEMNUNUM
1. 15 yıldır Kuzey Kıbrıs’a dönmüş bulunuyorum. Hoş, Türkiye’nin 82. İli olarak değerlendirirsek ülkeye de “dönmüş” sayılırım karışık bir vesselam… Her şeye rağmen çok memnunuz adada oluşumuza… Güneş, Akdeniz’imizin güneşi her şeye bedel, aç karınları bile doyurabilir bir “ısı” bu…
2. Aşılamayacak bir zorlukla karşılaşmadık diyebilirim….
3. Kanalları özlüyorum… Birmingham’ a dek uzanan, sanayi devriminin ilk fabrikalarından kalan paslı izleri, kanallardaki bisiklet sürüşlerimi… Lock kıyılarında ülkemde geride bıraktıklarımı düşündüğüm, ülkeye kıyasla -birdenbire- özgür hissettiğim o yılları…
SEMRA SAVAŞÇIL (AKADEMİSYEN) MEMNUNUM
1. Çok memnunum. Yıllarca gövde yurtdışında, kafa Türkiye’de yaşadım. Şimdi kafa ve gövde birleşti. Yıllardır ayrı olduğum dostlarımla buluştum ve muhabbetimiz hiç ayrılmamışız gibi yeniden başladı.
2. Bu ülkeyi kazasına, belasına rağmen sevmemize rağmen dolaştığımız her yerde her an bir bomba patlayabileceğini düşünmek. Bir barış bildirisine imza attığımız için emniyete gidip ifade verme zorunda kalmak, onların sana içeri almak için tuzak sorular sorması. Kısacası; güvenlik ve devlet.
3. Yakınlarımı, orada kalan dostlarımı, sazlı sözlü muhabbetlerimizi. Güven ve huzuru.
Devam edecek ..