Uzun yıllar Birleşik Krallık ‘ta yaşayıp Türkiye ve Kıbrıs’a dönüş yapan toplum üyelerine aşağıdaki soruları sorduk.
Onların yanıtları farklı olsa da “her şeye rağmen kendilerini yabancılık hissetmedikleri ülkelerine dönmekten genelde memnun olduklarını” belirtseler de “ama” ile başlayan cümlelerinde memnun olmadıkları pek çok konuyu sıraladılar.
Görüş belirtenlerin çoğu, Türkiye’deki ulaşım, devlet dairelerindeki bürokrasi ve insan ilişkilerinde uyumsuzluk yaşadıkları belirtirken, en çok Londra’nın parkları ve geride bıraktığı dostlarını özledikleri görüşünde birleştiler…
Türkiye ya da KKTC’ye dönüş yapan toplum üyelerine sorularımız şöyleydi: 1. Geldiğiniz ülkeye dönmekten memnun musunuz? 2. Dönüş sonrasında uyumda en çok zorlandığınız konu neydi? 3. İngiltere’de en çok neleri özlüyorsunuz?
KEMAL ERDEMOL (GAZETECİ): MEMNUNUM
1. Evet bir hayli memnunum. Geride bıraktığım her şeye kavuştum. Az gelişmiş ülke insanının vefası gelişkindir. O nedenle hep bir yanım Türkiye’deydi zaten..
2. Gündelik yaşamda Londra’dayken halledilmiş küçük sorunların Türkiye’de devasa sorunlar haline gelmesi. Fatura ödemeleri örneğin. Özellikle zorlaştırılmış gibiler. Buna benzer örneklere alışamadım hala.
3. Dostlarımı özledim elbette. Bir de, yaşadığım dönemlerde dinginliğinden sıkıldığım Londra’nın sessizliğini bir hayli özlediğimi düşünüyorum.
ZAFER ARAPKİRLİ (GAZETECİ); DEĞİLİM
1. Memnun değilim desem yalan olmaz.. İki seçenek vardı.. Başkasının ülkesinde “yabancı” olarak yaşamak. Kendi ülkemde “yabancı” olarak yaşamak. İkincisi daha çok acı veriyor.
2. Bakınız yanıt 1
3. Parklar.. Yeşillik. Londra’nın kozmopolit atmosferinde “anonim” yaşamak. Burada bir miktarda olsa tanınıyor olmak hayatımı zorlaştırıyor. Oysa, orada da mesleğimi gayet güzel icra ediyor ama anonim dolaşabiliyordum.
>> DEVAM EDECEK