“Britanya’dan yapılan Ankara Anlaşması başvurusunun yüzde 90’ı kabul ediliyor”

9 Ocak 2020

Doç. Dr. Tuncay Bilecen, Ankara Anlaşması başvuru sayısının son üç yılda katlanarak arttığını vurgulayarak, Britanya’dan yapılan başvurularda kabul oranının daha yüksek olduğunu ve kabul oranının da yüzde 90’lara ulaştığını söyledi.

Regent’s Üniversitesi’nde iki dö­nemdir Türk göçmenler üzerine ça­lışmalar yapan Doç. Dr. Tuncay Bi­lecen, Euro Star televizyonunda ilk bölümü yayınlanan Brit-İş Yaşam programında Eda Bayraktar’ın so­rularını yanıtladı.

Regent’s Üniversitesi’nde geri dönüş göçü ve Ankara Anlaşması üzerine çalışmalar yapan Doç. Dr. Bilecen, 2014-2015 yıllarında 4 bin 500 civarı olan Ankara Anlaşması başvuru sayısının son üç yılda kat­lanarak arttığını ifade etti.

Doç. Dr. Bilecen, Britanya’dan yapılan başvurularda kabul oranı­nın daha yüksek olduğunu, kabul oranının kademeli bir şekilde arta­rak “100 başvuruda 90 kabul” gibi bir orana geldiğini söyledi. Araş­tırmacıya göre, bununla beraber Türkiye’de yapılan başvuruların ise yarısından azının kabul edildi­ğini belirtiyor.

“ZORLUK GÖÇÜN İLK

YILLARINDA”

Ankara Anlaşmalı göçmenlerin yaşadığı uyum sorunlarına da de­ğinen Doç. Dr. Bilecen, “Göçün ilk yıllarında göçmenlerin çok büyük zorluklar çektiklerini görüyoruz. Özellikle de dil yeterliliğiniz dü­şükse, yaptığınız işin İngiltere’de bir karşılığı yoksa veya henüz iş bulma aşamasındaysanız ekono­mik zorluklardan dolayı da çok daha büyük uyum sorunları yaşa­yabiliyorsunuz. Çünkü ilk olarak ha­yatta kalmaya, kendinize bakmaya yetecek parayı bulmaya çalışıyor­sunuz. Tanımadığınız bir kültür ve tanımadığınız bir çevredesiniz. Dolayısı ile ilk yıllarında göçmenler ciddi psikolojik sorunlar yaşayabi­liyorlar” dedi.

Doç. Dr. Bilecen sözlerine şöyle devam etti: “Bence başka bir arı­zası da göçmenlerin getirdikleri po­tansiyelleri, yani yaratıcı etkinlik­lerini ilk yıllarda kaybetmeye baş­lamaları. Örneklemek gerekirse; Türkiye’den kısa film çekerek bu­raya gelmiş, önemli uluslararası ba­şarılar elde etmiş bir Ankara An­laşmalıyı ele alalım. Burada o işi yapamadığı için, gerekli paraları ka­zanamadığı için bir süre sonra o işi yapamamaya, zaman ayıramamaya başlıyor. Dolayısıyla bizim hobileri­miz dediğimiz kendimizi gerçekleş­tireceğimiz etkinlikler vakit ve na­kitle ilgili olduğu için, bu ikisi de ilk göçmen gruplarında ilk başta ol­madığı için o potansiyel yavaş ya­vaş aşağı gitmeye başlayabiliyor ve bu da onların yaratıcı özelliklerini, kendilerini var eden özelliklerini, bir başka deyişle kendilerini ger­çekleştirmelerini engelleyebiliyor.”

“KESİN DÖNÜŞÜN YERİNİ

DÖNÜŞÜMLÜ GÖÇ ALDI”

Doç. Dr. Bilecen, çalışma alan­larından biri olan geri dönüş göçü hakkında da önemli tespit­lerde bulundu. Britanya’ya gelen birinci kuşak göçmenlerin, bir miktar para biriktirdikten sonra Türkiye’ye dönme motivasyonuyla Britanya’ya hiç uyum sağlamadık­larını vurgulayan Doç. Dr. Bilecen çoğu kişinin de bu hayalini gerçek­leştirerek geri döndüğünü söyledi.

Bu tür geri dönüş göçünün gü­nümüzde artık emekli göçü denilen “4-5 ay Türkiye’de, kalan zaman­larda İngiltere’de” gibi bir formüle dönüştüğünü açıklayan Doç. Dr. Bi­lecen sözlerine devam etti:

“Bizim eskiden literatürde kul­landığımız kesin dönüş kavramı kesin olmaktan artık yavaş yavaş çıkmış durumda. Bir başka özellik de ikinci kuşak göçmenlerde. Onla­rın geri dönmelerinin nedeni birinci kuşak gibi değil. Onlar Türkiye’ye yatırım yapmak için gidiyorlar. Bu­radaki dil becerilerini, profesyonel becerilerini, mesleki becerilerini Türkiye’de yatırıma dönüştürmek için geri dönüyorlar. Bu konuda çaba sarf eden azımsanmayacak bir göçmen grubu var. Biliyorsu­nuz, aslında çoğu göçmenin gön­lünde bir gün terk ettikleri diyara geri dönme duygusu yatıyor ama bunu gerçekleştirebilenler çok fazla değil.”

Ankara Anlaşmalı göçmenlerin geri dönüş sebeplerine de değinen Doç. Dr. Bilecen, Ankara Anlaşma­lılarda geri dönme eğilimi üzerine sahada en çok gözlemlediği sebe­bin ekonomik alandaki yetersizlik­ler nedeniyle buradaki hayatı sür­dürememelerine bağlı zorunlu dö­nüşler olduğunu öne sürdü.

Doç. Dr. Bilecen, diğer geri dö­nüş nedenlerine de şöyle değindi:

“Mesela bir diğer geri dönüş göçü sebebi ise vizenin sona er­mesi olabilir. Kişinin vizesi sona eriyor ve yeni vize alamıyor ve geri dönmek zorunda kalıyor. Başka bir geri görüş sebebi, ailevi bir sebep­ten oluyor çünkü Türkiye’de bı­raktığı aile bireyleri yaşlanıyorlar, hastalanıyorlar, onlara bakmak zo­runda hissediyor kendisini ve aile­sel bağlar nedeniyle Türkiye’ye geri dönme ihtiyacı duyabiliyor.”

Doç. Dr. Bilecen ile görüntülü söyleşiyi şu linkten izleyebilir­siniz: http://britisyasam.co.uk/ dr-tuncay-bilecen-britanyadan-yapilan-100-ankara-anlasmasi-basvurusunun-90i-kabul-ediliyor/