Mustafa Çetinkaya

İngiltere denince akla ilk gelen şeylerden biri yağmurdur. Hatta öyle ki, ulusal sembollerimiz arasında sürekli elde şemsiye taşıyan insanlar vardır.

Tüm dünyada ekonomik daralma ve sıkı para politikaları gündemde. Azdan az, çoktan çok gider. Zengin fakir tüm ülkeler, ekonomik istikrar için kaynak yaratmaya çalışıyor.

Dünyada üretim araçları ve üretim biçimleri hızla değişiyor. Bu sosyal ve kültürel değişimin etkilerini anbean hissediyoruz. Banka şubelerini düşünün; bundan on yıl öncesine kadar her ana caddede bir banka şubesi varken, şimdilerde her semtte bir tane bulamıyoruz.

Eski İşçi Partisi lideri Jeremy Corbyn, “zenginlere ve güçlü olana karşı durabilecek demokratik bir hareket” inşa etme vaadiyle yeni bir siyasi parti kurduğunu resmen açıkladı.

İngiltere Çalışma ve Emeklilik Bakanlığı (DWP), geçtiğimiz günlerde yaptığı çarpıcı bir açıklamayla gözleri bir kez daha emeklilik sistemine çevirdi.

Birleşik Krallık Parlamentosu, yani Avam Kamarası’nın üyeleri dar bölge sistemi ile seçilir. Toplamda 65 milyona yakın nüfusu olan Birleşik Krallık’ta, yaklaşık yüz bin insana karşılık gelen dar seçim bölgelerinden birer milletvekili seçilir.

İngiltere’de emeklilik yaşı da hızla değişiyor. 1954-1960 yılları arasında doğanlar için yaş 66 iken, 1960 sonrası doğanlar için bu yaş 67’ye çıkıyor. 2044-2046 yılları arasında ise 68 yaş zorunluluk haline gelecek.

Bu yıl yaz ayları yine kurak geçiyor. Alışık olmadığımız için yadırgasak da, arada bir terlemek Britanya’da yaşayanlara da iyi geliyordur. Şahsen ben şikayetçi değilim.