Ailenizde de varsa bu titremeye dikkat!

21 Haziran 2013

Yaş ilerledikçe görülme sıklığı artan ve 65 yaş üstü her 100 kişi­den ikisinde ortaya çıkan Parkin­son, titreme ve hareketlerde ya­vaşlama ile başlıyor. Erkeklerde daha sık görülen Parkinsonda ailevi yatkınlık risk faktörü ola­rak gösteriliyor. Nöroloji Uzmanı Prof. Dr. Dilek İnce Günal, hastalı­ğın bulgularının ve yayılım hızının kişiden kişiye farklılık gösterdi­ğini söylüyor. Tedavide kullanılan ilaçlar ve ilaçlardan alınan fayda da her bireyde farklılık gösteriyor. Bu nedenle hastanın genel sağlık durumu, kullandığı diğer ilaçlar, sosyal durumu ve yaşam tarzına göre tedavinin planlanması ve hastanın 3-5 aylık aralıklarla ta­kip edilmesi önem taşıyor.
İLK BELİRTİ TİTREME!
Hastaların ilk yakındığı bulgu­ların titreme ve hareketlerde ya­vaşlama olduğunu aktaran Prof. Günal, “Tek taraflı başlayan bu bulgular zaman içinde koldan bacağa veya karşı vücut yarısına ilerler. Erken dönemdeki yakın­malar tek kolun yürürken az sal­lanması, omuz ağrısı, bir bacağın yürüyüşte geri kalması ve yere sü­rülmesi olabilir. Hastaların yüz ifadeleri donuklaşır ve seslerinde şiddette ve tonasyonda farklılık­lar olur. On hastanın yedisinde ise ilk bulgu titremedir. Tek elde istirahat sırasında olan titreme harekete başlayınca kaybolur. Ayakta dururken kolu aşağı sarkı­tınca bir süre sonra başlar” diyor. Hastalıkla geçirilen süre arttıkça kişi hastalığı tanıyor. Tedavide başarıyı sağlayan özelliklerden biri hasta ve yakınının hastalığı kabullenerek ilaçları düzenli kul­lanması. İlaçların amacı ise temel olarak hastalık nedeniyle kişinin yaşam kalitesinin bozulmasına engel olmak. Bir grup tedavi ajanı hastalığın ilerleme hızını yavaşla­tıyor. Erken başlanan Parkinson tedavisinin beyinde dopaminer­jik mekanizmaları düzenleyerek hasta için olumlu etki yarattığı biliniyor.
İLERLEYEN EVRELERDE BE­LİRTİLER ARTAR
Parkinson ilerledikçe hareket­lerde yavaşlama ve denge prob­lemleri belirginleşiyor. Tabloya eklenen sinirlilik, tahammülsüz­lük, unutkanlık ve takıntıların hasta ve yakınlarını zor durumda bıraktığını belirten Günal, davra­nış kontrolünde ve tedavide izle­nen yol hakkında şunları söylü­yor: “Davranış kontrolünde zor­lanan hastaların ilaçları nöroloji doktoru tarafından gözden geçi­rilerek tedavileri yeniden düzen­lenir. Bu dönemde ortaya çıkan davranışsal sorunlar temel olarak dopamin içeren ilaçlardan kay­naklanmaktadır. Yeni ilaç düzen­lenmesi ve ek tedavi ile kontrol edilebilir. Ancak erken dönemde görülen sıkıntıların hastayı izle­yen doktorla paylaşılması gerekir. İlaç tedavisinin yetersiz kaldığı veya yan etkiler nedeniyle kulla­nılamadığı hastalar için 3 tedavi seçeneği vardır. Bunlar;
1. Cilt altı kateter kullanarak do­paminerjik ajanın sürekli hastaya verilmesi (Apo-morfin tedavisi).
2. Endoskopik girişimle açılan yolla jel formundaki dopaminin bağırsaktan pompa ile sürekli ve­rilmesi (Duo-dopa tedavisi).
3. Beyin pili ameliyatlarıdır (De­rin beyin stimülasyonu tedavisi).”