Geçmişten unutulmuş dersler (1)

Bu yazı 17 Ağustos 2020 tarihinde yayınlanmıştır

Gerçekten olağanüstü koşullar altında yaşıyoruz. Her yerde panik ve çaresizlik var. Birçok insan finansal zorluklar yaşıyor ve işletmeler başarısız oluyor.

Birçok insan daha işini kaybedecek. Bunların hepsi birleşince endişe ve stres ortaya çıkıyor. Yine de az sayıda kişi dikkatlice ama şaşırtıcı bir sakinlikle bu ortamda ilerlemeye devam ediyor. Bu kişilerin sayısı az; ancak, böyle bir kişi ile tanışınca hemen anlıyorsunuz. Kendilerini belli ediyorlar. Yakın zamanda böyle biriyle tanıştım. Telefonda konuştuk ve ona şöyle sordum: “Nasılsınız? Aileniz nasıl?”

“Neyse ki herkes iyi ve sağlıklı. Aslında utanç verici bir şekilde iyi idare ediyorum. Oldukça iyiyim” dedi. Genel olarak karşılaştığım kıyamet ve kasvet havasının tam tersiydi. Daha fazlasını öğrenmek istedim. Konuştuğum kadın, “geçmişten çıkarılan dersleri hatırladım ve ona göre hareket etim” dedi. Bu dersler şöyleydi: Elinizde her zaman makul miktarda NAKİT para olsun. Para makinelerinin kapatılıp kapatılmayacağını ve kapatılırsa bunun ne zaman olacağını asla bilemezsiniz. 2010 yılında Yunanistan’da ve 2011 yılında Kıbrıs’ta bankalar birkaç haftalığına kapatıldığında insanların kendi paralarına erişimi oldukça kısıtlıydı. Şu an hayatta olmayan, büyük nakliye patronu Yunan Aristotle Onassis, cebinde her zaman 5 bin dolar para taşıdığını söylerdi. 1960’lı yıllarda bu büyük miktarda bir paraydı. Neden mi böyle yapıyordu? “Elimi cebime atıp zengin hissetmeyi seviyorum” diyordu.

Herhangi bir bankaya yatırdığınız para miktarının hükümetin tazminat programını aşmadığından emin olun. Bu miktar, bankanın batması halinde paranızın en çok hangi miktara kadar koruma altında olacağını gösterir. Birleşik Krallık geneline bu miktar kişi başına (veya şirket başına) 85 bin sterlindir. Bu limit hesap sayısına göre değil, her bir bankacılık lisansına göre belirlenir. Yani, aynı bankada birkaç hesabınız varsa önemli olan şey bu hesaplarda bulunan paranın toplamıdır.