Bu güzellik değil de ne?

Bu yazı 30 Temmuz 2013 tarihinde yayınlanmıştır

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde seçimler gerçekleşti. Ha­rika bir olgunluk içerisinde demok­ratik ve herkesin her şeyi rahatça söyleyebildiği kimsenin diğerinin baskısı altında ezilmediği bir or­tamda müdahalecilik konusunda uzman Türkiye kanadına rağmen halk her yönü ile istediği kişileri ve partileri parlamentoya taşıdı. Eşek demeye artık dilimizin varmadığı Kadife’nin dahi panolarının asıla­rak seçime aday olduğunu açıkla­masının bile kimse tarafından ya­dırganmadığı bir ortamda İktidar partisi kendi içinde yaşadığı bö­lünme sonrasında kan kaybeder­ken seçimden birinci parti çıkma­dığı taktirde istifa edeceğim diyen ve ancak 3. olan Demokrat Parti ve lideri Serdar Denktaş dahi se­çim sonrası iktidar hesapları içeri­sinde keskin tavrından vazgeçmiş görünüyorlar. Partinin yapamadı­ğını halkın gerçekleştirmesi ve İr­sen Küçük’ü seçimlerde parlamen­toya göndermemesi UBP için dö­nüm noktası niteliğinde.
Tepki olarak sandığa gitmeyen­ler veya karma oy kullananlar se­çimlere ayrı bir renk ve değer ka­tarken Sol partilerin toplam 24 mil­letvekilinde kalması sağ partilerin kendi arasındaki sorunlara rağmen 26 vekile ulaşması seçimlerden bi­rinci parti olarak çıkan CTP’nin se­çimlerin esas galibi olarak nitelen­dirilmesi görüşünün biraz yanlış olduğu düşüncesindeyim. Şimdi kurulacak koalisyon hükümeti ül­keyi yönetirken daha göreve baş­lamadan birbirlerine verecekleri tavizler nedeni ile halka söz ver­diklerini yerine getirmekten uzak bir görüntü içerisine girecek.
Bu da yine muhalefetteki par­tilerin işine yarayacağından hü­kümete girip girmeme konusunda herkesi iki defa düşünmesi gereken bir tablo ile karşı karşıya bırakıyor.
Hükümet kurma görevinin önce­likle CTP’ye verilmesi bekleniyor. Olası bir CTP – DP iktidarı daha önce denenmiş ve o zaman daha güçsüz olmasına rağmen DP ile ya­pılan ortaklık başarılı bir uygula­mayı sağlayamamıştı.
Bu seçimlerde daha güçlü çı­kan DP ile yapılacak pazarlık çe­tin geçecek gibi görünüyor. DP dı­şındaki seçeneğin ise UBP olması bütün değerlerin bir kenara bırakıl­ması anlamını geleceğinden, böyle bir hükümet modeline her iki ta­rafın tabanından da olası bir Kıb­rıs sorunu çözümü dışında hiçbir şekilde destek gelmeyeceği açık. Bence Eroğlu ve Denktaş kırgınlık dönemi bu seçimler vesilesi ile son bulacak görünüyor.