Memleketten insan manzaraları (II)

Bu yazı 3 Eylül 2013 tarihinde yayınlanmıştır

Eyüp’te her yaz uğradığım berber, yine “Londra’dan bizim memleket na­sıl görünüyor abi?” diye sordu… Sonra lafı döndürüp dolaştırdı ve Suriye’ye getirdi. Duvardaki Akit gazetesi imzalı posterdeki “Yahudiler ve Hıristiyan­lardan dost olmaz, onlar zaten bir­birleriyle dosttur” yazısını göstererek “Cevap bu sözde saklı abi… Müslüman bir ülkeye Hıristiyanlarla bir olup sal­dırmak olmaz” dedi…
Bizimkisi kızgın bir AKP seçmeni ol­malı… Böyle dogmatik nutuklarda be­nim de nutkum tutulur iki laf edemem… Bizimkisi ben sustukca traşı sürdürü­yor… Traş sırasında birara mikrofunu kapıyorum ve “Bak Suriye’ye saldırı gündeme gelince dolar fırladı. Bundan kim kazançlı çıktı. ABD’li Türkiye’den 1 dolara 10 yumurta alırken, şimdi 12 yumurta alır oldu…” demeyi başarı­yorum…
Traş bittiğinde “Bu son traşımızdı abi” diyor ve devam ediyor, “Halk daha az traşa gelir oldu. Eskisi gibi sakal traşı falan da yapamıyoruz ar­tık… Dükkanı bugün kapatıyorum…”
Kızlarım Su ve Defne ile Gebze oto­büsündeyiz… Önümüzdeki koltukta oturan çarşaflı bir kadına inmemiz ge­reken durağı sordum… Kadının canı sıkılıyor olmalı ki kızlarımla sohbete başladı… Laf lafı açınca benim gaze­teci olduğumu öğrendi… Mısır’daki darbe konusunda ne düşündüğümü merak etti… “Biz solcular oldu bitti darbelere ve darbecilere karşı olmu­şuzdur, sağ cenap daha yeni keşfetti darbeyi” dedim…
Çarşaflı “Mısır’da dram yaşanıyor, insanları kurtarmak için müdahale edilmeli” diye muhabbeti sürdürdü… “Bu müdahale Mursi için olmasın?” diye sorup, “Peki kim kurtaracak mağ­dur insanları? ABD mi? İngiltere mi? Sisi’nin yaptığını Gezi’de yapan Erdo­ğan mı?” diye devam ettim…
Erdoğan deyince yüzünü buruş­turdu… Kendisi ve cemaatinin artık AKP’ye oy vermeyeceğini söyledi… Gerekçesini de kamu şirketleri ve ta­şınmazlarının Hıristiyan kökenli çok uluslu şirketlere satılması… Nutkum tutuldu yine… Ne diyeceksin ki? İna­nan birisiyle tartışabilir misin? Bilim ve mantık olmadan tartışma olur mu? Takmış Müslüman gözlüğünü, dün­yayı seyrediyor…
Eyüp’te Osmanlının ilk fabrikası Feshane’de festivaller yapılıyor, fu­arlar düzenleniyor. Haliç kıyısındaki Feshane’nin iskelesinden de Eyüp Belediyesi’nin ücretsiz 3 saatlik boğaz turu yapan deniz otobüsleri kalkıyor… Kimlik numarasını Belediye’nin Beyaz Masası’na yazdıranlara tur bileti veri­liyor… Bir gazeteci arkadaşıma göre bu turlar AKP’li belediyelerin seç­mene çengel takma taktiklerinden yalnızca biri… İskelesi olmayanlar da kimlik numarası karşılığı otobüsle Çanakkale’ye şehitlik ziyaretine götü­rüyor… Kimlik numaraları seçim za­manı çok işe yarayacakmış…
Feshane’nin yanıbaşında da bizim kızların favori mekanı lunapark var… Çarpışan arabalarda çalışan İbrahim sürekli radyo dinliyor. Yabancı mü­ziği seviyor ve Avrupa’nın takımla­rını oyuncularıyla birlikte iyi biliyor… Onun da tek eğlencesi şans oyunu İd­dia…
Kızlar araba sürerken İbrahim ile ara sıra muhabbet ediyoruz… Geçen gün “Sizin mahallede bu akşam sokağa çıkmak çok zor abi” dedi… “Neden” diye sordum… “Eee Tottenham Ar­senal maçı var” dedi… Doğru valla… İbrahim’in öngörüsü şaşırtıyor…
Siyasetçilerden “onlar” diye söz eden İbrahim’e göre siyasi partilerin hepsi birer çıkar gurubu… Türkiye’de bir yere yaslanmadan iş bitirmek ola­naksız… Yaslanmayanların da umudu İddia…
Bir işadamı arkadaşım ile konu­şuyorum… Gezi Parkı olaylarının Türkiye’nin gelişmesine darbe vur­duğunu düşünüyor. Kendisini “ta­rafsız” olarak niteleyip hükümeti ve direnişçileri aynı ağırlıkta suçluyor. Fısıltı gazetesinde “Başbakan’ın ağır hasta olduğu için hırçınlık yaptığı”nın konuşulduğunu aktarıyor… Ateşle oy­nayan Başbakan’ı da bu nedenle hoş­görüyor…