Kendiniz Olma Alışkanlığı…

Bu yazı 4 Kasım 2019 tarihinde yayınlanmıştır

Hepinize merhaba,

Son birkaç haftadır Dr. Joe Dispenza’nın “Kendiniz Olma Alışkanlığını Kırmak” kitabını sindire sindire okuyorum. Yaz­dığı bir bölüm sizlere daha önce yazdığım bir yazı ile o kadar uyum içindeydi ki, alıntı yap­madan duramadım.

“Her sabah kim olduğumuza, nerede olduğumuza, vs. dair hatırlatmalarla gerçekliğimize bağlandıktan sonra ne yaparız? Bir dizi rutin, bilinçaltı otomatik davranışı sergileyerek geçmiş benliğimize bağlı kalırız.

Örneğin büyük olasılıkla ya­tağın aynı tarafından kalkar, kim olduğumuzu hatırlamak için ay­naya bakar ve otomatik bir rutin izleyerek elimizi yüzümüzü yıkar veya duş alırız.

Sonra diğer insanların görün­menizi beklediği gibi görünmek için kendinize çekidüzen verir ve her zamanki rutinleri yapar­sınız. En sevdiğiniz şekilde kah­valtı eder, çay ve kahvenizi içer­siniz. Hep giydiğiniz kabanı gi­yer, farkında olmadan fermuarı çekersiniz.

Sonra otomatik olarak alıştı­ğınız, size rahat hissettiren yol­dan işe gidersiniz. İş yerinde na­sıl yapılacağını çok iyi bildiğiniz, tanıdık şeyleri yaparsınız.

Sonra acele eder ve eve dö­nersiniz. Sırf acele edip yemek yiyesiniz, sırf acele edip en sev­diğiniz televizyon dizisini izleye­siniz, acele edip yatağa yatası­nız ve acele edip her şeyi tek­rar yapasınız diye. Gün boyunca beyninizde en ufak bir değişiklik oldu mu?”

“Her bir gün aynı düşünceleri düşünür­ken, aynı eylemleri gerçekleştirirken ve aynı duyguları yaşar­ken neden içten içe yaşamınızda farklı bir şeylerin olmasını bekliyorsunuz ki? “

Bu cümleleri okuduktan sonra dediğim gibi aklıma siz­lere daha önce yazdığım bir ya­zım geldi. Seyrettiğim bir filmde ana karakterimiz Phil bir televiz­yon kanalında çalışan hava du­rumu sunucusudur. Kendisini herkesten üstün gördüğü için çalıştığı TV kanalını ve çalışma arkadaşlarını sevmeyen bir kişi­dir. Kısacası egosu çok yüksek, kimseyi beğenmeyen, memnuni­yetsiz, bencil ve bunlara bağlı olarak çevresinde sevilmeyen bir adam.

Ana karakterimiz Phil, iyi kalpli ve güzel program yapım­cısı kadın karakterimiz Rita ve kameramanımız her sene 2 Şubat’ta küçük bir kasabada dü­zenlenen kış festivaline program çekimi için giderler. Olaylar bun­dan sonra başlar.

Phil sadece görev icabı is­temeyerek gittiği bu kasabada kaldığı otel odasında her gün tekrar tekrar 2 Şubat gününe uyanır. Aynı gün içinde sıkı­şıp kalmıştır. Düşünsenize her gün aynı işi yapıyorsunuz, aynı yerde, aynı saatte uyanıyorsu­nuz, aynı insanları görüyorsu­nuz ve aynı tarz şeyleri konu­şuyorsunuz. Sürekli aynı günün içinde bir kısır döngü. İlk önce kendi kendime “Aman Allah’ım ne zor bir durum” demiştim. Sonra aslında düşününce birço­ğumuzun hayatının çok da farklı olmadığını hayretle fark ettim. Dr. Joe Dispenza’nın dediği gibi bir hayat.

Kahramanımız her gün haya­tın anlamsızlığı ve kendi küçük tekrarlayan dünyası içinde artık çıldırmak üzeredir. Sonra her şeyi bildiği için bunu bir avan­taj olarak kullanmaya karar ve­rir. Önce bir banka aracını soyar ve çok parası olur. Kilo ve sağlık problemi olmadan canının iste­diği her şeyi bol bol yer. Güzel ve alımlı sevgilileri olur. Yani ba­kınca birçok insanın sahip olmak isteyebileceği maddi olanaklara sahip olur. Uzunca bir süre bu şekilde mutlu gider. Ama bir nok­tada bunlar artık yine doyum vermemeye başlar.

Bu sefer gerçek aşkı arar ve Rita’ya aşık olur. Onu etkilemek için onun ne tarz insanlardan hoşlandığını öğrenir ve her gün o erkek olabilmek için planlar ya­par. Fakat gel gör ki her günün sonunda Rita tarafından tekrar tekrar reddedilir.

Sonra birden bir şey olur ve tüm bencilliğini, başkaları ile uğ­raşmayı, maddi zevkleri bırakıp okumak istediği bütün kitapları okumaya başlar. Piyano ders­leri, İspanyolca dersleri ve hatta buzdan heykel yapma dersleri almaya başlar. Yani alışkanlık­larını ve rutinlerini değiştirir. Daha sonra ruhunu fark eder. Etrafındakilere yardım etmeye başlar.

Fakat bunu hiçbir çıkar gözet­meksizin karşılıksız yapar. Yaşlı ve evsiz bir adamın hayatını kur­tarmak için her gün çok uğraşır ama başaramaz. Bu noktada do­ğum ve ölüm gibi ana konular dı­şında birçok şeyin kendi seçim­lerimiz olduğunu anlar. Önceleri tüm maddi zevklerden bir süre sonra sıkılmasına rağmen bun­lardan hiç sıkılmaz. Kendi ken­dini geliştirmekten çok mutlu olur. Ve Rita’yı etkilemek ve onun sevgisini kazanmak için hiçbir şey yapmadığı an Rita ondan hoşlanmaya başlar.

“Çünkü artık kahra­manımız birilerini etkilemek için değil, kendi istediği için insanlara sevgi vermeye ve yardım etmeye başlamıştır”

Aslında bakınca Phil kendi­sini gerçekten sevdiği zaman başkalarını sevmeye başlamış­tır. İşte o zaman bir mucize ger­çekleşir ve sürekli tekrar eden bugün, dün yerine, yarın olur mutlu bir şekilde.

Tabii ki filmi seyredenlerin bir kısmı benim bu anlattıklarım yerine sadece tekrarlanan komik sahneler görebilirler. Bunlar be­nim özde gördüklerim ve bakış açım.

Sevgi ile kalın…

e-mail:

info@ndlondon.com