Hayata Dair…

Bu yazı 28 Ekim 2019 tarihinde yayınlanmıştır

Hepinize merhaba,

Hayat canlılık demektir. Olaya bu açıdan bakıldığı za­man kainatta, maddi veya ma­nevi, canlı olmayan hiçbir şey yoktur. Eski öğretilerde taş veya kaya parçasının cansız olduğu düşünülürdü.

Artık günümüzde bilim taş parçasının atomlardan oluştu­ğunu ve atomun bir çekirdek ile onun etrafında dönen elekt­ronlardan meydana geldiğini is­patladı. O zaman hayatın varlığı her yerdedir.

Bu hafta ki yazımı varoluşçu ünlü Alman filozof Nietzsche’nin (1844-1900) çok ama çok anlamlı bulduğum “Hayat” isimli şiiri ile bağlıyorum.

HAYAT…

Gidene kal demeyeceksin… Gidene kal demek zavallılara, kalana git demek terbiyesizlere, dönmeyene dön demek acizlere, hak edene git demek asillere ya­kışır. Kimseye hak etmediğin­den fazla değer verme, yoksa değersiz olan hep sen olursun…

Düşün…

Kim üzebilir seni senden başka?

Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?

Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?

Kim yıkar, yıpratır sen izin vermezsen?

Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?

Her şey sende başlar, sende biter…

Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme, tükettirme içindeki ya­şama sevgisini…

Ya çare sizsiniz ya da çare­sizsiniz…

Öyle bir hayat yaşadım ki cenneti de gördüm cehennemi de.

Öyle bir aşk yaşadım ki tut­kuyu da gördüm pes etmeyi de.

Bazıları seyrederken hayatı en önden, kendimi bir sahnede buldum,

Oynadım…

Öyle bir rol vermişlerdi ki okudum okudum anlamadım.

Kendi kendime konuştum ba­zen evimde, hem kızdım hem güldüm halime.

Sonra dedim ki söz ver ken­dine

Denizleri seviyorsan dalga­ları da seveceksin, Sevilmek isti­yorsan önce sevmeyi bileceksin,

Uçmayı biliyorsan düşmeyi de bileceksin,

Korkarak yaşıyorsan yal­nızca hayatı seyredeceksin.

Öyle hayat yaşadım ki son yolculukları erken tanıdım.

Öyle değerliymiş ki zaman hep acele etmem bundan an­ladım.

Gelecek hafta görüşmek üzere.

Sevgi ile…

e-mail:

info@ndlondon.com