Seni̇n hayat amacın ne?

Bu yazı 6 Kasım 2018 tarihinde yayınlanmıştır

Hepinize merhaba, geçmişime kıyasla şu an gel­diğim noktada hayata çok farklı bir bakış açım var. Hatta sanki biraz fazla ciddi bakıyorum dün­yaya.

Önce ne kadar sıkıcı bir ha­yat tarzım oluşmuş diye hayıf­landım. Ama sonra mutlu oldum. Aslında bir hayat yolu çizgim oluşmuş.

Hayat amacım doğrultusunda yaşam tarzım olduğu için sevin­dim. Akılcı ve eylemci tarafta­yım.İyilik adına eylemden ya­nayım.

“Kuru dua ile ağaç olmaz. Ağaç isteyen tohum eker”

Mevlana

Sosyal medyada sürekli pay­laşım yapıp, elini taşın altına koymayan ve eylemde bulunma­yan insanlardan değilim.

Magazin programları seyret­mek, moda dergileri okumak, sürekli alışveriş yapıp tüketim yapmak gibi bir durumum yok. Gece kulüplerine gidip sürekli dans etmek, alkol alıp sabah­lara kadar gezmek yerine sürekli araştırıyorum ve sağlığıma dik­kat ediyorum. Çünkü araştırmak için sağlıklı beden lazım.

Aklıma ve ruhuma yatırım ya­pıyorum. Paramı kitaplara, eği­timlere, kendimi geliştirmeye, yazılarımı daha iyi yazmak için teknolojiye harcıyorum. Eğlen­medim mi hiç? Tabi ki çok eğ­lendim, dans ettim, gezdim, ku­lüplere gittim. Özellikle Londra öğrencilik yıllarımda gayet güzel eğlendim ama hiç bir şeyin aşı­rısına gitmedim.

Şu anda da eğleniyorum. Muh­teşem müzikler eşliğinde spor yapmayı çok seviyorum. Kula­ğımda müziğim sahilde koşuyo­rum, yürüyorum. Yazı yazarken ve faydalı kitaplar okurken, ka­inatla ilgili, insan ile ilgili yeni şeyler keşfederken çok büyük keyif alıyorum.

Muhteşem Türk kahvaltısına ve kahve yanında yediğim bir kaç adet kuru hurmaya bayılı­yorum. Gülse Birsel’in yazdığı tarzda akıllıca komedi dizile­rini seyrederken çok eğleniyo­rum. Dr. Joe Dispenza gibi in­sana faydalı kimseleri dinlerken zamanın nasıl geçtiğini bile an­lamıyorum. Mümin Sekman gibi insanların başarı konuşmalarını hayranlıkla izliyorum.

Bu arada bildiğiniz gibi son senelerde kişisel gelişim sek­törü çok fazla popüler olmaya başladı. Özellikle Amerika ve İngiltere gibi yerlerde insanlar daha yalnız olduğu için psiko­log, terapi çok fazla tercih edilen yöntemler. Türkiye’de de özel­likle İstanbul gibi büyük şehir­lerde ruhsal ve fiziksel sağlık ko­nuları çok popüler. Bazen moda olduğu için de çok takip edeni var o ayrı konu.

Çok iyi hatırlıyorum 2006 yı­lında, İstanbul’un iyi semtlerin­den birinde yaşarken insanlar bu tarzda düşünce gücü, kuantum fiziği ve her şeyin atomlardan oluşmasına hurafe ve fal gibi bakıyorlardı. Garip geliyordu anlattıklarım çevreme.

Şimdi ise tam tersi abartılı şe­kilde bu sektörde bir suiistimal var. Aslında bireysel kişisel geli­şim için günümüz imkanları çok fazla. Artık internetten her şeyi araştırmak çok kolay. Kitaplar çeşit çeşit ve ulaşılabilir.

Bunlara rağmen çok dikkatli olmakta fayda var. Çünkü bilgi adı altında dolaşan çok tuzak­lar var. Araştırırken, öğretici seçerken çok dikkatli olmak gerekiyor. Ama bir taraftan da insanın ihtiyacı neyse o kita­bın veya o öğreticinin karşısına çıktığına inanıyorum. Farkında­lık arttıkça, araştırdıkça, aklını daha çok kullandıkça insan artık doğru seçimler yapmaya başlı­yor. Yanlış kişilerin oyunlarına gelmemek lazım.

Ben de araştırırken ve okur­ken her düşünceyi, bilgiyi körü körüne benimsemiyorum. Zaten bana göre kişisel gelişim ruhsal gelişim ile birlikte olmayınca et­kileri geçici olan bir süreç. Artık ülkemiz de dahil tüm dünyada kitapevlerinde ‘self help books’ rafları dolu. Hele ülkemizde iyice bir coştu bu konular.

Eğitimlere bakıyorum da mavi su enerjisi eğitimi, melek­lerle konuşma enerjisi eğitimi, çakraları açma eğitimi, nefes alıp verme eğitimi, koçluk eği­timi, şifalıma eğitimi, sonsuz sevgiyi bulma eğitimi, reiki, ku­antum çekim yasası eğitimi, aile dizimi eğitimi, topraklama eği­timi, atalardan kurtulma eğitimi gibi daha sayamadığım türde eğitimler var.

Bilgi alınmalı ama sindirilip fazlası atılmalı. Bilgi içselleş­medikçe yarardan çok zarardır. Hayatımızı tam ve bütün hisse­debilmek için dışarıdan hiç bir şeye gerek yok aslında. Ama tabi ki bunları anlayabilmek için ya­şadığımız olaylar birer vesile olabiliyor.

‘”İpekböceği misali, kozanın içinden erken çıkan tırtıl kanatsız bir kelebek olur ve hatta hemen ölebilir. Bu yüzden kozadakilerin ipekböceği olma yolunda kendi plan­ları dahilinde yol almalarından başka bir yol yoktur.”

Bazen bir kişi, bazen bir olay, bazen kitaplar, bazen filmler ve­sile olur ve kozanın içinde oldu­ğumuzu anlamamızı sağlar. Çı­kış yollarında kullanılacak des­tek malzemelerini bize gösterir. Herkesin ruhunun ihtiyacına göre ve yaşam planı ihtiyacına göre destekler gelir.

Hayat amacım dahilinde yaz­dıklarım da tecrübe ettiğim des­teklerin benim ile aynı destek­lere ihtiyacı olan insanlara ulaş­masından başka bir şey değil.

Sonuç olarak ben hayat ama­cımı seviyorum. Sizin de hayat amacınızı bulmanızı diliyorum.

Sevgi ile kalın…

e-mail: info@ndlondon.com