Yaralı Şifacılar ..

Bu yazı 21 Mart 2017 tarihinde yayınlanmıştır

Geçen hafta gerçek bir hayat hikayesi olan ve büyük bir hevesle beklediğim Lion filmini izlemek üzere sinemaya gittik. Gösterim saatlerinde bir hata yaptığım için arkadaşımın ısrarı üzerine hiç istemesem de, 89. Oscar En İyi film Ödülünü kazanan Moonlight filmine girdik.

İnsanlığa ilham veren ve motivasyon içerikli konuları sevdiğimden filmleri seçerek izlediğimi daha önce belirtmiştim. Moonlight sonuna kadar izlemek için ciddi sabır gösterdiğim, inanılmaz bunaldığım ve konusunu çok abartılı ve klişe bulduğum bir film oldu. Bu filmin Oscar almasının tek nedeninin politik olduğunu bile düşündüm.

Ertesi gün film hakkındaki olumsuz yorumlarımı ilettiğim başka bir arkadaşım öyle farklı bir bakış açısı sundu ki, ağzım açık kaldı desem yeridir. İşte o zaman önyargının ne kadar zararlı olduğunu bir kere daha hatırladım.

Filmde baş kahraman olan siyah renkli, on küsur yaşlarında erkek çocuğun ismi Chiron ve babasının kim olduğu bilinmiyor. Annesi ise uyuşturucu kullanan ve annelik kavramından çok uzak bir kadın. Chiron arkadaşları tarafından itilip kakılan, yalnız, güvensiz, duygusal olarak yaralı ve annesi tarafından bile istenmeyen bir çocuk. Filmin ismine bakarsak; Moonlight yani Ay Işığı. Karanlığın içinden çıkan ışık ve karanlık olmadan ışık bilinemez. Filmin konusuna devam etmeyeceğim çünkü asıl gelmek istediğim yer farklı.

Mitoloji çok eski tarihlerden beri insanlığın ortak bilinçaltında yer etmiş ortak hikâyeler, destanlardır. İnsanlar ilahi dinlerden önce anlamlandıramadıkları doğa olaylarını veya kendi psikolojik bazı davranışlarını çözümleyebilmek için kendilerince tanrılar, arketipler yaratmış ve buna bağlı olarak hikâyeyeler yazmışlardır. Bunlardan özellikle Yunan mitolojisi günümüzde psikoloji bilim dalı içinde kullanılmaktadır.

Bu hikalerden birisi de şifacı, erdemli, ahlaklı, eğitmen yarı at, yarı insan bedenine sahip olan ölümsüz Chiron ( Kiron) dur. Nymph (su perisi) ve Tanrı Cronos’dan doğma olan Chiron, yarı-at yarıinsan bedeni nedeniyle annesi tarafından doğaya terk edilmişti. Bu sürede Chiron hayatta kalarak doğadaki bütün bitkilerin neye iyi geldiğini öğrenmiş, şifacılık sanatında ve bilgelikte uzmanlaşmıştır. Aynı zamanda güçlü bir savaşçı, iyi bir müzisyen ve eğitimci olmuştur. Tanrılar kendi çocuklarını Chiron’un eğitimine gönderirlerdi. Günlerden bir gün Herkül’ün attığı zehirli bir ok ile bacağından yaralanır. Büyük bir acı çeker ama bir türlü yara şifacısı Chiron kendi kendisine şifa veremez. Ölümsüz olduğu için bu acı ile yaşamaya devam ederken tüm çevresine şifa vermeye, eğitmeye devam etmektedir. Acısına dayanamayan Chiron bir gün tanrılara yalvarır. Bir ölümlü olan ve insanlara ateşi verdiği için cezalandırılan Prometheus’un cezasını almayı teklif eder. Ona kendi ölümsüzlüğünü armağan eder. Böylece serbest kalan Prometheus insanlığa ateşi yani aydınlığı götürebilir. Bu şekilde Chrion insanlığın aydınlığı için kendini feda etmiş olur.

“Astroloji açısından bakarsak Chrion’un astroloji haritalarımızda bulunduğu ev bizim hangi alanlarda kendi yaramıza merhem olamadığımızı, ya da kendi yaramızı iyileştirirken çevremize nasıl faydamızın dokunduğunu gösterir.”

Bu konu ile ilgilenenler Carl G. Jung’un ”Wounded Healer of The Soul” kitabını okuyabilir. Kitaptan kısacık bir alıntı: ”Doktor ancak kendisi de etkilenmişse etkili olabilir. Yalnızca yarası olan hekimler iyi edebilir.”

Bazen doğru olanı yapmak için sadece bilgi yetmez. Koçluk, eğitmenlik, terapistlik, maddi veya manevi şifacılığa gönül veren insanların büyük çoğunluğu kendi yaralarına merhem olmaya çalışırken, öğrendiklerini başkaları ile en yüksek ahlaki değerleri göz önünde bulundurarak paylaşan insanlardır. Yarayı tanımadan, ego ile, sadece maddi çıkarlar düşünülerek, kâğıt parçası bir sertifikayla bu işleri yapanların olduğu günümüzde doğru ile yanlışı ayırmak, Yaradan’a sığınıp aklı ve kalbi birlikte kullanmak şarttır.

Kendi yaralarınıza şifa verebildiğiniz bir hafta diliyorum.

e-mail:
info@nlondon.com