İngi̇ltere’de yeni̇ bi̇r yaşam…

Bu yazı 14 Kasım 2017 tarihinde yayınlanmıştır

Hepinize merhaba,

Belki birçok kişinin aksine farklı bir ülkenin vatandaşı ol­mak gibi bir hayalim hiç olmadı. Fakat üniversiteye hazırlanırken farklı bir ülkede, halktan biri gibi yani turist olmadan bir süre ya­şama hayalim vardı. Sanki bunu yaptığım zaman her şey çok daha güzel olacaktı. Ruhumun huzur bulacağını hissediyordum. Yeni bir dünya, yeni bir hayat ve yeni kültürler bana iyi gelecekti. Sanki yeni bir perde açılacaktı hayat sahnemde. Ve bu hayalimi seneler önce, üniversiteden mezun olur olmaz, öğrenci olarak Londra’ya gelerek gerçekleştirdim.

“Ben bunu hayal ettiğim için mi Londra’da yaşadım, yoksa benim kader planımda mı vardı da ben bunu hayal ettim, orası yumur­tamı tavuktan yoksa tavuk mu yumurta­dan gibi derin bir konu. Ama bilirsiniz neyi istiyorsan o da seni istiyordur diye çekim yasası kuralında bir cümle vardır.”

Birleşik Krallık tarihine bakar­sak Türkiye’den, Kıbrıs’tan daha doğrusu tüm dünyadan göç alan bir ülke. Benim tek bir akrabam bile Birleşik Krallığa göç etme­diği için Londra’ya öğrenci ola­rak o tarihlerde gelmeyi seçme­min en büyük sebebi Amerika’nın Türkiye’ye çok uzak olması idi.

Aslında bu yazımda sizlerle paylaşabilirim. İngiltere maceram ve ruhumun yolculuğu hakkında bir kitap yazdım ve şu an yayıne­vine karar verme aşamasındayım. Ama geçen hafta 1 Kasım 2017’de İngiliz vatandaşı olduğum için bu sürecimden kısa da olsa bahset­mek istiyorum.

2000’li yılların başlarında öğ­renci olarak Londra’da yaşarken hem Oxford Street’te İngilizce eğitimi veren bir koleje, hem de Cavendish kolejde PR ve mar­keting kurslarına devam ediyor­dum. Öğrenci olarak hayat muh­teşemdi ama amacım hiçbir za­man Londra’da kalmak olmamıştı. Okullarım bitince dönüp kendi şehrim İstanbul’da yaşantımı kurdum. Gel gör ki Londra insa­nın aklına girdi mi bir daha çıkma­yan bir şehir. Tatiller için çokça geldiğim Londra’ya sonunda 2010 yılında İstanbul Teknik Üniversi­tesi mastır tezimi hazırlamak için tekrar gelme durumum doğmuştu. O dönem işten ayrıldığım için tez danışmanım Londra’da İngiliz aka­demisyenlerin Türk sanatına ba­kışını incelememi önermiş ve ben de Londra’yı çok özlediğim için kabul etmiştim.

Uzun dönemli turist vizem ol­duğu için giriş çıkışlarım ve kalış­larım çok rahattı. Yine o tarihe ba­kınca Ankara anlaşması bugün ki kadar popüler değildi. Hatta bana,

“Neslihan hanım Ankara An­laşması var, uğraşmayın turist vizesi ile” denildiği zaman An­kara Anlaşması’na başvurmak için Ankara’ya gideceğimi düşün­düğümü halen tebessüm ederek hatırlarım.

Sonunda sadece bir sene ça­lışmak ve kalmak için Ankara an­laşmasına bir danışman avukat vasıtası ile başvurdum. Belki de Londra’da geçmişten birçok dip­lomam olduğu için işlerim çok hızlı ilerledi ve kısa zamanda bir senelik oturma ve çalışma iznim elimdeydi. Sonrasında ise bu ma­ceram hepinizin bildiği gibi tam 5 sene devam edecekti. Plansız ve kadersel şekilde İngiltere’ye göç etmiş olmuştum. Tek avanta­jım Londra’nın zaten yaşadığım ve bildiğim bir şehir olması idi. Ama her zaman derim Londra’da öğrenci olmak dünyanın en güzel olayı ama göç edip yaşamak ile kesinlikle karşılaştırmamak lazım.

İngiliz vatandaşı olma süre­cime ve İngiliz vatandaşlığı yemin törenimde ki duygularıma gelecek hafta devam edeceğim. Hepinizi beklerim sayfama.

Sevgi ile kalın…

e-mail:

info@ndlondon.com