Kendiniz Olma Alışkanlığı…

Bu yazı 8 Temmuz 2019 tarihinde yayınlanmıştır

Hepinize merhaba,

Son birkaç haftadır Dr. Joe Dis­penza’ nın “Kendiniz Olma Alış­kanlığını Kırmak” kitabını sindire sindire okuyorum. Yazdığı bir bö­lüm sizlere daha önce yazdığım bir yazı ile o kadar uyum içindeydi ki, alıntı yapmadan duramadım.

“Her sabah kim olduğumuza, nerede olduğumuza, vs. dair ha­tırlatmalarla gerçekliğimize bağ­landıktan sonra ne yaparız? Bir dizi rutin, bilinçaltı otomatik dav­ranışı sergileyerek geçmiş benli­ğimize bağlı kalırız.

Örneğin büyük olasılıkla ya­tağın aynı tarafından kalkar, kim olduğumuzu hatırlamak için ay­naya bakar ve otomatik bir rutin izleyerek elimizi yüzümüzü yıkar veya duş alırız.

Sonra diğer insanların görün­menizi beklediği gibi görünmek için kendinize çekidüzen verir ve her zaman ki rutinleri yapar­sınız. En sevdiğiniz şekilde kah­valtı eder, çay ve kahvenizi içer­siniz. Hep giydiğiniz kabanı gi­yer, farkında olmadan fermuarı çekersiniz.

Sonra otomatik olarak alıştığı­nız, size rahat hissettiren yoldan işe gidersiniz. İş yerinde nasıl ya­pılacağını çok iyi bildiğiniz, tanı­dık şeyleri yaparsınız.

Sonra acele eder ve eve dö­nersiniz. Sırf acele edip yemek yiyesiniz, sırf acele edip en sev­diğiniz televizyon dizisini izleye­siniz, acele edip yatağa yatasınız ve acele edip her şeyi tekrar ya­pasınız diye. Gün boyunca beyni­nizde en ufak bir değişiklik oldu mu?”

“Her bir gün aynı düşünceleri düşünür­ken, aynı eylemleri gerçekleştirirken ve aynı duyguları yaşarken neden içten içe yaşamınızda farklı bir şeylerin olmasını bekliyorsunuz ki? “

Bu cümleleri okuduktan sonra dediğim gibi aklıma sizlere daha önce yazdığım bir yazım geldi. Seyrettiğim bir filmde ana ka­rakterimiz Phil bir televizyon kanalında çalışan hava durumu sunucusudur. Kendisini herkes­ten üstün gördüğü için çalıştığı TV kanalını ve çalışma arkadaş­larını sevmeyen bir kişidir. Kısa­cası egosu çok yüksek, kimseyi beğenmeyen, memnuniyetsiz, bencil ve bunlara bağlı olarak çevresinde sevilmeyen bir adam.

Ana karakterimiz Phil, iyi kalpli ve güzel program yapımcısı kadın karakterimiz Rita ve kameramanı­mız her sene 2 Şubat’ta küçük bir kasabada düzenlenen kış festiva­line program çekimi için giderler. Olaylar bundan sonra başlar.

Phil sadece görev icabı iste­meyerek gittiği bu kasabada kal­dığı otel odasında her gün tek­rar tekrar 2 Şubat gününe uyanır. Aynı gün içinde sıkışıp kalmıştır. Düşünsenize her gün aynı işi ya­pıyorsunuz, aynı yerde, aynı sa­atte uyanıyorsunuz, aynı insan­ları görüyorsunuz ve aynı tarz şeyleri konuşuyorsunuz. Sürekli aynı günün içinde bir kısır döngü. İlk önce kendi kendime “Aman Allah’ım ne zor bir durum” de­miştim. Sonra aslında düşününce birçoğumuzun hayatının çok da farklı olmadığını hayretle fark et­tim. Dr. Joe Dispenza’nın dediği gibi bir hayat.

Kahramanımız her gün hayatın anlamsızlığı ve kendi küçük tek­rarlayan dünyası içinde artık çıl­dırmak üzeredir. Sonra her şeyi bildiği için bunu bir avantaj ola­rak kullanmaya karar verir. Önce bir banka aracını soyar ve çok parası olur. Kilo ve sağlık prob­lemi olmadan canının istediği her şeyi bol bol yer. Güzel ve alımlı sevgilileri olur. Yani bakınca bir­çok insanın sahip olmak isteye­bileceği maddi olanaklara sahip olur. Uzunca bir süre bu şekilde mutlu gider. Ama bir noktada bunlar artık yine doyum verme­meye başlar.

Bu sefer gerçek aşkı arar ve Rita’ya aşık olur. Onu etkilemek için onun ne tarz insanlardan hoşlandığını öğrenir ve her gün o erkek olabilmek için planlar ya­par. Fakat gel gör ki her günün sonunda Rita tarafından tekrar tekrar reddedilir.

Sonra birden bir şey olur ve tüm bencilliğini, başkaları ile uğ­raşmayı, maddi zevkleri bırakıp okumak istediği bütün kitapları okumaya başlar. Piyano ders­leri, İspanyolca dersleri ve hatta buzdan heykel yapma dersleri almaya başlar. Yani alışkanlıkla­rını ve rutinlerini değiştirir. Daha sonra ruhunu fark eder. Etrafın­dakilere yardım etmeye başlar.

Fakat bunu hiçbir çıkar gözet­meksizin karşılıksız yapar. Yaşlı ve evsiz bir adamın hayatını kur­tarmak için her gün çok uğraşır ama başaramaz. Bu noktada do­ğum ve ölüm gibi ana konular dı­şında birçok şeyin kendi seçim­lerimiz olduğunu anlar. Önceleri tüm maddi zevklerden bir süre sonra sıkılmasına rağmen bunlar­dan hiç sıkılmaz. Kendi kendini geliştirmekten çok mutlu olur. Ve Rita’yı etkilemek ve onun sevgi­sini kazanmak için hiçbir şey yap­madığı an Rita ondan hoşlanmaya başlar.

“Çünkü artık kahra­manımız birilerini etkilemek için değil, kendi istediği için insanlara sevgi vermeye ve yardım etmeye başlamıştır”

Aslında bakınca Phil kendisini gerçekten sevdiği zaman başkala­rını sevmeye başlamıştır. İşte o zaman bir mucize gerçekleşir ve sürekli tekrar eden bugün, dün ye­rine, yarın olur mutlu bir şekilde.

Tabi ki filmi seyredenlerin bir kısmı benim bu anlattıklarım ye­rine sadece tekrarlanan komik sahneler görebilirler. Bunlar be­nim özde gördüklerim ve bakış açım.