“Yuvaya Dönüş Çağrısı” gerçekçi mi ?

Bu yazı 3 Temmuz 2025 tarihinde yayınlanmıştır

KKTC Başbakanı Ünal Üstel, Londra’daki “8. Kıbrıs Türk Kültür Festivali”nde yurttaşlarına KKTC’ye dönüş çağrısı yaptı. Başbakan, “Yuvaya Dönüş Paketi” ile vergisel ve sosyal kolaylıklar, sosyal konut hakkı, e-devlet kolaylıkları ve gençlerin dijital kamu diplomasisinde aktif rol alması için yeni adımlar atacaklarını açıkladı.

Heyooo. Adım atmamışlar ama atacaklar… Olsun varsın düşüncesi bile yeter! Türkiye ve Kıbrıs’tan 150 yıllık göçü araştıran ve bu konuda 3 ciltlik külliyat yazan bir gazeteci olarak, “kofti” de olsa bu çağrı hoşuma gitti.

Anası dururken yavrusunun böyle bir çağrıyı akıl etmesi valla hoşuma gitti. “Kofti” diyorum çünkü gerçekci değil. Üstelik oltaya takılan yeme hiç bir balık gelmez. Zaten onların oltaya ne takacak yemi var ne de o yeme kanacak balık var…

Hani balık hafızalıyız ama bu kadar da saf değiliz değil mi? Daha önce de Kuzey Kıbrıs’taki inşaat sektörünü krizden kurtarmak için “Britanya Kıbrıslı Türk Diaspora Şehri” önerisi yapılmıştı.

KKTC’de özel sektör arazilerinde belirlenecek bir bölgede arsaların açılıp yalnızca biz “gurbetçiler”e (tabii sterlin karşılığında) satacaklardı. Olur paşam! Biz seve seve geliriz, o evleri alırız, sizi krizden kurtarırız. Sizin canınız sağolsun yeter! Hatta babaevine değil de cüzzamlılar gibi “Diaspora Şehri”nde Britanyalı hemşehrilerimizle tatili geçirir, kimseye bulaşmadan da geri döneriz…

Kardeşim siz ne yiyip içiyorsunuz da aklınıza böyle gündüz soygunları geliyor Allahaşkına! Son “Yuvaya Dönüş Çağrısı’na gelirsek; hükümet azıcık samimi olsaydı göçü yaratan, bizi sürgün eden nedenleri masaya yatırır ve o nedenleri ortadan kaldırmakla işe başlardı. Göç konusunda üniversitelerde kürsüler kuruldu.

Binlerce araştırma yapıldı ve kuramlar, kurumlar geliştirildi. Biliyorsunuz KKTC’de de her yer üniversite. Bu projeyi, “sahte diploma olaylarına bulaşmamış” bir üniversite ile birlikte pişirebilirlerdi…

“Bak kardeşim kulağınıza küpe olsun!” diye yazıyorum; Britanya’da göç konusunda uzman akademisyen Prof. Dr. İbrahim Sirkeci göçün en önemli nedenini yaşanılan ülkedeki çatışmaya (mutsuzluğa) bağlıyor.

“Türkiye, Avrupa içinde göç etme arzusunun en düşük olduğu ülkelerden biridir” diyen Sirkeci’ye göre; “insanlar orası buradan iyi diye değil” de bir “çatışma”nın mağduru olarak göçmek zorunda kalıyorlar.

Londra’da Bizim’Kiler kitabımda da okuyacağınız gibi Britanya’ya 150 yıllık göç dalgasında Türkiye ve Kıbrıs’taki siyasi açmazlar, yoksulluk, katliam, anti-demokratik uygulamalar ve siyasi iktidarların beceriksiz ekonomi gibi cümlesiyle “çatışma”lar göç ve göçmen üretmiş. Önce bu çatışma nedenlerini kaldırın ki çağrı için yüzünüz olsun!

Hani ben başbakanın danışmanı olsam derdim ki; “Aman efendim dönüş çağrısı yapabilmek için milli geliriniz, ekonomik gücünüz, istihdam olanaklarınız, sosyal haklarınız, eğitim ve sağlık sisteminiz, hukuk ve adalet sisteminiz, basın özgürlüğünüz

Britanya ile eşit ya da daha iyi olmalı. Ayrıca suikastlar, adam kayırma, rüşvet, mafya, bürokrasi, sahtecilik, tehdit ve doğa katliamları gibi kavramlar “olmazsa olmaz”ınız olmamalıydı. Unutmamalı ki Türkiye dışında tanınmamış bir ülkeden çağrı yapıyorsunuz.

Yarım asırdır barışı tesis edememiş ve uluslararası izolasyon kıskacında ekonomisini geliştirememiş, aktarmalı uçuşlarla ticareti pahalı ve yolculuğu çilekeş olan bir ülkeden” derdim…

Üstelik çağırının muhatabı Britanya’daki yurttaşlar da feleğin çemberinden geçmiş,özgürlük, demokrasi, sosyal hukuk devleti kavramlarını bilen ve kıyas yeteneği olan insanlar değil mi?

Neyse dostlar; Türkiye’de hükümet ne zaman finansal krizde dibi yaşasa yastık altı altın ve dövize göz diker, KKTC de nüfusunun çoğu Londra’daki yurttaşlarına göz dikiyor. “Gelin gelin yeni adımlar atacağız valla!” diyor.

“Gelirken de Barclays’deki HSBC’deki hesaplarınızı da getirmeyi unutmayın aman ha”yı da sessizce ekliyor. Olur paşam gelelim. Ama önce ücretsiz sağlık sistemi NHS ile vedalaşalım, belediyenin sosyal konutlarını iade edelim, işsizli ödeneği ve engelli desteğinden velakin sosyal hukuk devleti nimetlerinden vazgeçelim!

Bu arada siz de yavaş yavaş e-devlet kolaylıklarını gerçekleştirirsiniz.

Bakın e-devlet zor olursa gelmeyiz valla. Her göçmen kendisini göçmen kılan sisteme küskündür. Bana göre devletler yuvaya dön çağrısından önce sürgün yurttaşlarından özür dilemelidir.

Örneğin Belçika’da 1956’da büyük maden kazasında İtalya, Belçika’daki kendi işçilerini geri çağırırken, kurbanlık olarak hangi işçiler gönderilmiş biliyor musunuz? Türk-Kürt ve Faslı işçiler… Cümlesiyle bütün göçmenlerin yelkenini dolduran rüzgar da üç aşağı beş yukarı aynıdır dostlar…

Bizi dilini, kültürünü, ovalarını, yaylarını velhasılı türkülerini bilmediğimiz bir ülkede “yabancı”, “öteki” kıldınız! Kendi doğamızdan, doğal ortamımızdan koparıp, sevdiklerimizden ayırdınız! “Özür” aklınıza hiç gelmedi değil mi? Üstelik “Gelirken nasıl olsa karpuz getirirler” diye boş sofraya davet ediyorsunuz ya, valla helal olsun size.